پیامبر گرامى فرزند دلبند خویش را گرفت، زبان مبارک را در کام او نهاد و او
زبان وحى و رسالت را مکید، به گونه اى گوشت بدنش از آن رویش کرد و
استخوانهایش
استوارى و استحکام یافت. و آورده اند که حسین علیه السلام
نه
از مادر شیر نوشید و نه از هیچکس دیگر
بوی گلهای بهشتی ز فضا می آید
عطر فردوس هم آغوش صبا می آید
نوگل مصطفوی، زینت باغ علوی
مظهر پنج تن آل عبا می آید
امشب زمین و آسمان گردیده پر شور و شعف
امشب تمام عرشیان بهر زیارت بسته صف
امشب که عیدی میدهد بر عاشقان شاه نجف
امشب تو هم مستی کن و دل را بری کن از اسف
زیرا به دنیا آمده مظهر عزت و شرف
ای دلنواز قاری قرآن خوش آمدی
دربیت وحی بالب خندان خوش آمدی
ای العطش ترانه ی قبل از ولادتت
مادرفدات با لب عطشان خوش آمدی