رسیدن عیدنوروز مبارک باد

                                                                                                                                                                 جشن عید نوروز

این جشن از کهن ترین جشن های ایرانی است که پژوهشگران بنیاد آن را هند و ایرانی ندانسته اند،

بلکه با قید احتمال آن را به اقوام بومی نجد ایران پیش از مهاجرت و آریاییان، منسوب می دانند.

همچنین دو جشن مهرگان و نوروز از طریق سومریان به بین النهرین راه یافته و در آنجا دو

جشن  ازدواج مقدس) و (اکیتو) را پدید آورده که بعدها در بین النهرین این هر دو جشن به صورت

جشنی واحد در آغاز سال نو برگزار گردیده، ولی در نجد ایران همچنان تا دوره اسلامی به صورت

دو جشن مستقل بر قرار مانده است. بنابراین سه جشن «نوروز»، «مهرگان» و «سده» بیشتر

در زمره اعیاد ملی ایرانی قرار می گیرند

روزکارگرمبارک

هنر کارگران است که ایران آباد

کار بسیار هنــــــــــــــــــر را بنیاد

همت ای اهل هنــــــــــر بار دگر

تا شــــــــــود کل وطن خرم وشاد



دست هایت که آیینه تلاش روزگارند، پر برکت باد!

توانِ دست هایت را می ستایم

ای سازنده ترین نقش هستی در قاموس آفرینش

روز کارگر مبارک

روز ولنتاین مبارک

روز ولنتاین 25 بهمن (14 فوریه ) تقریبا یکی از مناسبت‌هایی است که در سراسر جهان طرفداران خودش را دارد، چرا که عشق و دوست داشتن موهبتی جهانی است،و عشاق  روز ولنتاین را با هدیه دادن به یکدیگر جشن می گیرند. گفته می شود که در ایران باستان،نیز بیست قرن پیش از میلاد روزی موسوم به روز عشق بوده است. این روز در تقویم جدید ایرانی دقیقا مصادف است با 29  بهمن، یعنی تنها 4 روز پس از ولنتاین غربی است. این روز  «سپندارمذگان» یا «اسفندارمذگان» نام دارد.

تو هم اسمتو بنویس ببینیم چی میشی؟! معنی اسمتان

A: نعمت خدا
B: عشقِ همه
C: معصوم
D: با استعداد
E: خوب اما شکننده
F: احساسی برای دیگران
G: منطقی
H: آرام
I: مودب
J: لذت بردنی از زندگی
K: قابل عاشق شدن
L: با مزه
M: عالی
N: مغرور
O: ورزشکار
P: خنده رو
Q: باحال
R: غیرقابل پیش بینی
S: با احساس
T: خالص و حقیقی
U: سودمند و باهوش
V: عصبانی
W: بیخیال
X: نابغه
Y: لذت بردنی
Z: خوش مشرب

تولدت مبارک عشقم

السلام ای حضرت سلطان عشق یا علی موسی الرضا ای جان عشق السلام ای بهر عاشق سرنوشت السلام ای تربتت باغ بهشت

                                   اسامى و القاب

نام آن حضرت «على» بود که این نام در میان دودمان رسول خدا محبوب ترین نام بود

و نشانه آن نامیدن حضرت امام حسین علیه السلام چند تن از فرزندان خویش

                     را به این نام است.

               کنیه آن حضرت أبوالحسن، و أبوعلى بود.

بعضی از القاب آن بزرگوار عبارت است از: سراج الله، نور الهدى، قرّة عین المؤمنین،

 رضا، رضىّ، فاضل، صابر، وفىّ، صدیق. که معانى این القاب عبارت است از:

 چراغ پروردگار، نور هدایت و راهنمایى، نور چشم مؤمنان، راضى به 

رضاى خداوند، بخشنده، بردبار، با وفا، دوست. و همچنین

           پیامبر خدا(ص) او را عالِم آل محمّد(ص) نامید.