میلاد امام رضا علیه السلام

کبوتر می‌گفت:

عاشق آسمان است!

اما همیشه

روی گنبد تو می‌نشست...
‌
آسمانی‌تر از شما مگر پیدا می‌شود؟

سلام آسمان هشتم

امام رضا جان

ای آستــان قــدس تـو تــنــها پــنـاه من 

ای چـلچراغ چشم تو، خورشید راه من 

ای مـظـهر عـنایت حـق هشتمین امام 

ای خـاک پـاک مـرقــد تـو بوسه گاه من 

میلاد امام رضا علیه السلام مبارک باد

رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) وشهادت امام حسن (ع)تسلیت باد

در شب رحلت خاتم انبیا، محمد مصطفی (ص) فرشتگان عرش می گریند

عاشقانش با چشمانی اشک آلود، مرثیه غم می سرایند

ما نیز در شب رحلت آسمانی اش در سوگ می نشینیم

غمی در سینه ام می جوشه امشب

چراغ آسمون، خاموشه امشب

گمونم پیرنِ مشکی شو، زهرا علیهاالسلام

به جای مادرش، می پوشه امشب

.

میلاد امام حسن(ع) وروزاکرام مبارک باد

نیمه ماه مبارک بس شرافت دارد امشب  

  چون خدا بر بندگان خود عنایت دارد امشب

آسمان سطح زمین را عطر و عنبر بیز کرده 

   لاجرم با روضه رضوان شباهت دارد امشب

رحمت بی منتهای دوست می بارد به عالم  
 
 بس که خیر و برکت و فیض و سعادت دارد امشب

این شب قدر است یا روز وصال قرب یزدان   
 
بر شب قدر از شرف آری فضیلت دارد امشب

جشن میلاد حسن در عرش اعلا گشته برپا   

 زین سبب بر لیلة الاسرا شباهت دارد امشب

سیّد خیل جوانان بهشت آمد به دنیا   
 
مرحبا بر سایر شبها سیادت دارد امشب

حق عطا کرده زکوثر گوهری مر بندگان را    

زین عطا بر بندگان خویش منت دارد امشب

شهادت امام سجاد (ع)تسلیت باد

 امام سجاد(ع) پس از پنجاه و هفت سال زندگی، در محرم سال 95 قمری، 

بر اثر زهری که به دستور ولید بن عبدالملک اموی به آن حضرت خورانیده شد، 

در مدینه منوره به شهادت رسید و در قبرستان بقیع در جوار قبر مطهر

 عمویش امام حسن مجتبی(ع) به خاک سپرده شد.

درباره تاریخ شهادت امام زین العابدین(ع)، گرچه تمامی مورخان و سیره نگاران، 

اتفاق دارند که این واقعه عظیم در ماه محرم واقع شد، ولی در تعیین روز و سال

 وقوع آن، اتفاق نظر و دیدگاه واحدی وجود ندارد.

برخی از آنان، روز دوازدهم محرم، برخی هیجدهم محرم و برخی دیگر 

بیست و پنجم محرم را روز شهادتش می دانند. هم چنین درباره سال 

شهادتش با این که اکثر مورخان، سال 95 را ذکر کرده اند، برخی سال 94

 قمری را بیان نموده اند

شهادت امام جعفرصادق (ص)تسلیت باد

چگونه مویه نکنم؟! در سوگ مولایی که عظمت نامش، آسمان را به تواضع

 وا می ‏دارد! چگونه به این اشک‏های ناقابل بسنده کنم، که وسعت

مصیبتت، فراتر از ادراک خاکیِ ما ناسوتیان است!