پراکندگی نژادترک دردنیا(بخش دوم)

‌اقوامی که امروزه ترک‌تبار و ترک زبان نامیده می‌شوند در اراضی وسیعی در ‌کشورهای آسیایی و اروپایی زندگی میکنند. از سمت شرق 

 

 تا قسمتهایی از مغولستان و چین و از غرب تا قسمتهایی از یوگسلاوی سابق و سیبری شمالی تا اطراف مسکو یعنی شهر قازان و از جنوب غربی تا مرزهای لبنان و قسمتهایی از قبرس در یک گسترهٔ جغرافیایی بسیار بزرگ پراکنده شدند. ترک‌تبارها و ترک‌‌زبانها در کشورهایی همچون مغولستان، چین، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، ازبکستان، تاجیکستان، افغانستان، ایران، جمهوری آذربایجان، عراق، ترکیه، قبرس، یونان، بلغارستان، یوگسلاوی سابق (مقدونیه، بوسنی، کوزوو، کرواسی) رومانی، مجارستان، فنلاند، اکراین، یونان و مولداوی سکونت  دارند. 

گستره مهاجرت کنونی ترک‌زبان‌های آسیای کوچک بیشتر بسوی تمامی کشورهای اروپا (آلمان، اتریش، هلند، سوئیس، فرانسه، انگلیس،)، آمریکا و استرالیا ‌میباشد و جوامع قابل توجهی از ترک‌های اروپا را ترکهای استانبولی ‌تشکیل میدهند.‌مغولسان)بهره ‌بسیار کمی بردهاند.در مورد ترک زبانان آذربایجانی نیز این قضیه صادق است که از لحاظ ژن به سان مردم ایرانی و قفقازی هستند67درصد مردم ترکیه ترک هستند.‌‌بسیاری از اقوام ترک زبان، زبان ترکی را بر اثر ارتباط و آمیزش با ترک‌زبانان اخذ کرده‌اند، ازاین رو اصطلاحاتی چون «خلق‌های ترک» و «ترکان» به مفهوم قوم ترک نیستند و نام ترک نیز فقط جنبهٔ زبانی دارد.از میان اقوامی که امروزه ترک نام ‌گرفته‌اند بسیاری از اقوام نامبرده در زیر در تاریخ قدیم هیچگاه خود و قوم خود را ‌ترک نمی نامیدند. در مورد بخشی از این اقوام ساکن آسیای میانه تنها پس از وارد شدن نظریه پان‌ترکیسم توسط آرمینیوس وامبری یهودی و فرستاده پنهانی وزارت خارجه بریتانیا به منطقه این نام رفته‌رفته برای این اقوام نیز رواج یافت. این اقوام عبارتند از: باشقیرها، تاتارها، ‌ناگایباکها، قزاق‌‌ها، قره قالپاق‌ها، نوقای، کرائیم، قره‌چای-بالکار، کومیک، کریم چاک، ‌آلتاییها، اغوزهای واردشده به آذربایجان، قاجارها، شاهسون‌ها، قره‌‌داغها، قره‌پاپاخ، قشقایی‌ها، افشارها، خلج‌‌ها، گاگوز، اورومچیها، توینی، ‌توفالارها، شورها، خاکاسها، تاتارهای چولیم، ا‌زبکها، اویغورها، سالارها، اویغورهای ساری، چوواش‌‌ها، یاکوت‌ها، دولگانها و غیره. 

   ‌ترک‌زبانهای آناتولی از نژادهایی آمیخته هستند.

• 
  
• 
 
• 

  دختران قزاق

 
• 

  کودکان باشقیری با لباس بومی