درمان ترس از آسانسور

حساسیت‌زدایی یا کاهش تدریجی، نوعی درمان برای ترس‌های مرضی مانند ترس از آسانسور است. هر چند بیشتر مبتلایان، ترس‌های مرضی را تا پایان عمر وبال خود می‌کنند اما این اختلال خوش‌خیم و قابل درمان است.

در درمان کاهش تدریجی ابتدا فرد مبتلا به کمک همراه یا درمانگر   جلوی آسانسوری که در آن باز است و حرکت نمی‌کند می‌ایستد و چندین بار این

 عمل تکرار می‌شود تا ترس او به حداقل برسد. 

 مرحله بعد این است که فرد مبتلا برای دقایقی در آسانسور بدون حرکت که در آن

 باز است بایستد و این عمل را چندین بار تکرار کند تا برایش عادی شود. در مرحله

 بعد به اندازه یک طبقه فرد بالا یا پایین می‌رود و این مرحله را نیز چندین بار تکرار می‌کند.مرحله آخر این است که فرد بدون وجود همراه یا درمانگر چندین طبقه را به

 تنهایی بالا یا پایین برود. 

همراه با حساسیت‌زدایی تدریجی اغلب داروهایی برای کاهش اضطراب فرد تجویز 

می‌شود. در واقع حساسیت‌زدایی تدریجی درمان اصلی و استفاده از دارو درمان

 کمکی خواهد بود. گاهی نیز از درمان‌های دیگری مثل آموزش آرام‌سازی عضلانی و هیپنوتیزم یا خواب مغناطیسی استفاده می‌شود.

 در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه غوطه‌وری یا همان مواجهه سازی 

( غرقه سازی ) می‌تواند در درمان ترس مرضی به ویژه از آسانسور موثر باشد باید

 گفت که در این درمان کمتر استفاده می‌شود. طبق روش غوطه‌وری فرد به طور

 ناگهانی در معرض ترس شدید قرار می‌گیرد. 

مبنای آن بر اساس داستانی است که در گلستان سعدی ذکر شده است. فردی که

 نسبت به آب ترس شدیدی داشت در کشتی قرار می‌گیرد و بی‌تابی می‌کند با نظر

 یکی از مسافران که فرد حکیمی بود او را در آب رها می‌کنند و وقتی او را از آب

 می‌گیرند ترس او کم می‌شود و گوشه‌ای آرام می‌نشیند.

به دلیل آسیبی که این درمان ممکن است به فرد مبتلا وارد کند، زیاد توصیه 

نمی‌شود. ترس مرضی یا فوبیا عبارتست از؛ ترسی شدید و غیر منطقی از 

شیء، حیوان، فعالیت یا موقعیت که معمولاً موجب اجتناب آگاهانه از موضوع

 ترس می‌شود و رنج و ناراحتی شدیدی ایجاد کرده که فرد از آن آگاه است.

 تپش قلب شدید، درد قفسه سینه، تعریق، احساس خفگی، ترس از

 سکته قلبی و مردن جزء علائم حمله ترس و ترس‌های مرضی است.