ولادت عشق

مگر 

نه با 

ولادت تو، 

عشق متولد شد، 

رشادت رشد کرد، 

شهامت رنگ گرفت،

ایثار معنا؛ شهادت، قداست؛ 

و خون، آبرو گرفت؟مگر نه با ولادت تو،

زلال‌ترین تقوا از چشمه سار وجود جوشید؟

 

مگر نه با ولادت تو "موج"، موجودیت یافت؟مگر نه این که 

" نسیم" با تولد تو متولد شد و مگر نه " صاعقه" اولین نگاه تو در گهواره 

بود و مگر نه "عشق" در کلاس تو، درس می‌خواند و مگر نه " ایثار" به تو مقروض شد و مگر نه " آفرینش"از روح تو جان گرفت؟

پس چرا ما خبر " ولادت"  تو را 

هم که می‌شنویم، 

بغض گلویمان را 

می‌فشرد؟پس چرا ما در

روز ولادت تو 

نیز اشک، 

پهنای 

صورتمان 

را فرا

می‌گیرد؟..