خدابایقین

                                            با یقین میگویم خدایا :

                                                به من مجالی بده

                                              تا بنده بودن بیاموزم

                                                  و بندگی ات کنم

   تو بی نیازی

                                         و من نیازمند لطف و کرمت

                                                     تو مهربانی

                                      و من دلخوشم به مهربانی تو

                                          دست بندگی من را بگیر

                                 و تنهایم مگذار که بی تو مأمنی ندارم

                                     در این دنیا هر چه بدست آوردم

                                  تنها اندک زمانی باعث دلخوشیم شد

                         و دانستم هیچ کس مانند تو دوستم نداشته و ندارد

                                     و هیچ کس مانند تو به پایم نمی ماند

                                   نه خانواده ام و نه دوست و آشنایم

                      و حتی همسری که با من عهد و پیمان ابدی می بندد

                              و فرزندی که از شیره ی جانم به او خواهم داد

                                 و با من چیزی نمی ماند جز عطش یاد تو

                                  و با خود وجبی از خاک دنیا نخواهم برد،

                                            جز اعمال نیک و بد خویش

                                          به این یقین رسیده ام که

                                               دنیا محل گذر است

                                                دنیا محلی است که

                                               نباید به آن دل ببندی

                                            نباید از غمش سینه بدری

                                    و از شادی اش سر از پای نشناسی

                                              که همه و همه گذراست

                                     و آنچه می ماند بهای بودن با توست

                                  واین حقایق را عمر گرانمایه به من آموخت

                                     و این ندای جانم خواهد شد که :

                                    با تو بودن خود نشان زندگیست

                                بی تو در دم جان دهم خود زندگیست

                                   تو را بیشتر از پیش دوست دارم 

                                        و به بنده بودنت می نازم

                                        ای مهربانترین مهربانان

                                   و من می خواهم با تو بمانم

                                            ای خالق وجود

                                            ای بی همتا

                             و ای رحم کننده ترین رحم کنندگان

                                        بپذیر بندگی ام را ،

                                             ای بی مانند

                                   و بیاموز به من راه بنده بودن را ،

                                           ای بی نهایت

                                   تا شرمسار از روز حساب نباشم

                                        و با شوق ترک دنیا کنم.

                                                       آمین