تفسیری ازآیهٌ الکرسی

“اللَّهُ

لا إِلهَ إِلاَّ

 هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ

 لا تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لا نَوْمٌ

 لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی 

الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ

 إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ ما

 خَلْفَهُمْ وَ لا یُحِیطُونَ بِشَیْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ

 إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ 

وَ لا یَؤُدُهُ حِفْظُهُما 

وَ هُوَ الْعَلِیُّ

 الْعَظِیمُ”.

هیچ معبودی نیست جز خداوند یگانه 

  زنده که قائم به ذات خویش است،

 و موجودات قائم به او هستند؛ هیچ‎گاه خواب سبک و سنگین او را فرا نمی‎گیرد

؛ (و لحظه‎ای از تدبیر جهان غافل نمی‎ماند)؛ آنچه در آسمان‎ها و آنچه در

 زمین است از آن او است.

کیست که در نزد او، جز به فرمان او شفاعت کند؟ (بنابراین، شفاعت شفاعت‎کنندگان

 برای آنها که شایسته شفاعتند، از مالکیت مطلقه او نمی‎کاهد) آنچه را در پیش 

روی آنها (بندگان) و پشت سرشان است، می‎داند (و گذشته و آینده، در پیشگاه

 علم او یکسان است) و کسی از علم او آگاه نمی‎گردد، جز به مقداری که او بخواهد

، (او است که به همه چیز آگاه است و علم و دانش محدود دیگران پرتوئی از علم

 بی‎پایان و نامحدود او است)، تخت (حکومت) او آسمان‎ها و زمین را در برگرفته

 و نگاهداری آن دو او را خسته نمی‎کند، بلندی و مقام و عظمت، مخصوص او است